rzeczy niepokój 

rzeki przesyca i morza obłoków

2430 posts 82 followers 110 following

Kilka lat i serc później idę przez to samo miasto, tym razem prowadzi mnie głos z telefonu. – „Byłaś wcześniej w Łodzi?" – "Tak, tak, zdarzyło się". Przypominam sobie urywki z tamtego dnia. Antykwariat, w którym z jakiegoś powodu kupiłam „Odyseję" w zielonej płóciennej oprawie. Przewędrowałam z nią przez trzy mieszkania, niedługo trafimy do kolejnego. Fotoplastykon na środku sali, przykładam oczy do soczewek i oglądam przesuwające się obrazy, nie pamiętam żadnego z nich. Jeszcze rzeźba kota Filemona. Plakat do „Metropolis". Na chodniku – stragany z kwiatami. A może to była scenografia? Wszystko się miesza. Przez chwilę dzieciak we mnie czuje, jakby ktoś zamieszkał w jego domu. Ale to nie tak, to już zamknięta historia. Usuwam numer i chce mi się śmiać – to już przecież nic nie znaczy. 

“No one was to blame for what happened, but that does not make it any less difficult to accept. It was all a matter of missed connections, bad timing, blundering in the dark. We were always in the right place at the wrong time, the wrong place at the right time, always just missing each other, always just a few inches from figuring the whole thing out. That’s what the story boils down to, I think. A series of lost chances. All the pieces were there from the beginning, but no one knew how to put them together.”

 

— Paul Auster, Moon Palace


Reposted from hormeza

"I must let this pain flow through me and pass on. If I resist or try to stop it, it will detonate inside me, shatter me, splatter my pieces against every wall and person that I touch"

― Audre Lorde, The Cancer Journals

"Pytałaś mnie, czy sądzę, że wiosna to trudny czas, i tak właśnie sądzę, nigdy nie jestem równie melancholijna jak wtedy, z każdym rokiem robi się tylko gorzej".
Astrid Lindgren

Reposted from hormeza


Dyptyk typologiczny by Agnieszka Lepka.

Czyż nie jest to piękne?
Pieprzyki zdobiące nasze ciała niczym konstelacje i asteryzmy. Sińce lub tęczówki oczu przywodzące na myśl widok mgławic, galaktyk.
Ekscytują mnie takie porównania – odnajdywanie podobieństw potwierdzających koncepcję człowieka (czy innych istot) jako mikrokosmosu.
Jesteśmy żyjącym obrazem świata.


Reposted via la-lu

It doesn't have to be so dark and lonesomeIt takes a while but we can figure this thing outAnd turn it back around